Jammer dat de avonden zo kort zijn tijdens de werkweek. Ons Simonne heeft namelijk verse eitjes van bij de boer in Nevele meegebracht. Ze zien er stralend uit, breekbaar, dat wel, maar toch stralend. Ongelijk van vorm en grootte en kleur, je kan het ze aanzien dat ze zo in het kippenren op het gras gevallen zijn.

Ideaal voor een cake! Een “quatre-quart” (gelijk as da ze zegge). Mijn vorige was met amandelen, maar dit keer heb ik een receptje met cranberry’s in mijn hoofd. En verse bloem is er ook in huis – dus de verleiding is groot. Die Borsa-methode van Priméal vind ik toe nu toe de beste en “verwerkt” zelfs beter dan die van Het Bakkershuis. “La panéfication” zeggen de Franse. Zalig woord, toch?

Er zit een zak rogge bij, wil ik wel eens uitproberen. Zeker met wat reuzel bij, dat geeft “volle broden” meteen ook zo’n zachtere, rijkere smaak. Het kan weer niet op 🙂

Niet meer voor vanavond, want er is geen plaats meer bij de nieuwe tweeling die op dit ogenblik in de oven altijd maar stoerder aan het worden zijn… Eentje spelt-volkoren, eentje met zongedroogde tomaatjes. Liefhebbers?