Enkele van mijn vrienden hebben de voorbije weken al een aantal keer – na mijn zeer overtuigd en herhaald aandringen weliswaar – wat van mijn baksel mee naar huis genomen. Dat vind ik zeer fijn, want het plezier van het bakken is nu eenmaal niet van het allemaal zélf op te eten, maar vooral van het te kunnen delen.
Voor mij trouwens telkens een gelegenheid om leerrijke opmerkingen of correcties te noteren, en meteen ook de vrienden te zien binnen springen om “iets te komen ophalen“. Plezant.
Toch merk ik in de wandelgangen dat mensen nogal graag betalen voor iets. Da’s niet meteen mijn bedoeling (zou Di Ruppo meelezen?) maar anderzijds begrijp ik dat het misschien een beter gevoel geeft.
Daarom: De Broodpot. Hij heeft vanaf nu een vaste plaats in de keuken. Het mee te nemen gebak kost dus niets, maar je mag wel eender welke vergoeding (wat je het waard vindt) totààl vrijblijvend in de Broodpot steken. Daar koop ik dan achteraf weer nieuwe ingrediënten mee, en zo is iedereen content.
Goed idee? Doe de poll, dan weet ik het ook:
Tweede vraagje op dit niet zo culinair bericht:
Ik zou het leuk vinden moest het blog gevolgd en misschien ook gedeeld worden. Dat lijkt me een prettig idee. Dus hou je vooral niet in als je denkt dat je vrienden misschien ook wel eens de ambitie hebben om aan de bakoven te gaan staan, een receptje opzoeken, of waarom ook niet, nieuwe reacties plaatsen op dit blog. Volgen doe je door onderaan je pagina op de “+ volg” te klikken en je mailadres in te voeren (of zit ik mezelf weer te herhalen… Die leeftijd toch!)
Thanks to all 🙂
Pingback: Notenbroden, vers uit de oven | La Toille Ciree