Nu ja goed, slaatjes dan maar. Al was het maar om de populariteit van dit blogje weer wat te doen stijgen. Statistieken, daar leven we van en zowaar, de trouwe volgers reageren enthousiast op wat lentefrisheid. Daar gaan mijn knapperige, geurige, malse broodjes, cup cakes en rijpe zuurdesem. Nog voor de lente er helemaal is, staat de oven al behoorlijk af te koelen.

Maar toch nog eerst een vraagje en zelfs wel zoiets wat een oproep zou kunnen heten. Niet over brood of hartigs, zoet, zout, zilt, zurig, bitter of zelfs over chocoladegebak, neen, over het werk. Elke trouwe bezoeker weet natuurlijk al dat sinds enkele dagen de nagelnieuwe charco-website heus en volledig tweetalig online staat te pronken op het gekende www.charco.be (hou je niet in, neem gerust een kritisch kijkje). Veel werk aan geweest, avonden lang suffend aan gespendeerd om het netjes te krijgen (gelukkig veelal tijdens het rijzen en het bakken van de broodjes – één van de grote voordelen trouwens van “trage” bereidingen) en nogal wat voeten in de aarde gehad. Maar goed, hij staat er terug, de site, in volle glorie (bescheidenheid blijft me sieren, geef toe).

Weliswaar heb ik even zonder de waard gerekend, om het in keukentermen te houden. Google, de grote driehoek met het alziende oog erin. Die is ons namelijk compleet uit dat haast schrikbarende, indrukwekkende oog verloren (het hing bij mijn grootmoeder destijds boven de deur, ik zie het me nog zo aanstaren). Daar waar we vroeger met zoektermen als “plaswekker” en “bedplassen” meteen bovenaan op de pagina floepten, zijn we nu eindeloos in het donkere diep van de oceaan die Google heet, verdwenen. En dan hebben we het nog niet eens over de Franse zoekterm “pipi au lit”. Voelbaar, merkbaar, onthutsend bijna hoe je zo kan verzinken en onbereikbaar worden voor Big Brother.

Een oproep tot solidariteit dus, aan het bakkers- en kookvolkje, wat zich met recht en reden maar al te graag kan wentelen in het keukenplezier. Moest het volle getal van de 17 volgers die dit blogje rijk is, even op een verloren moment voorgenoemde zoektermen intikken bij God Google en pagina’s verder gaan zoeken waar er iets over Charco staat, en dat dan aanklikken, tja, dan trekt de wonderbaarlijke Google-kar weer op gang en klimmen we hogerop in de zoekpagina’s. Geraken we terug wat in the picture. Let wel: liefst niet de advertentie aanklikken (bovenaan of rechts), want elke keer je dat doet, wordt Gates 0,30 eurocent rijker en ik evenveel armer 😦 En Gates IS al de rijkste man op deze planeet, dus plezier doe je’m er zeker niet mee. Mij wel.

Ik weet het, dergelijke oproepen horen niet thuis op dit culinair getinte blogje, forgive me. In ruil, als compensatie, en omdat de lente het seizoen van de hoop is (op betere tijden, onder andere), een klein doch lekker-fris, opmonterend receptje in retour:

• Plet 4 à 5 ansjovisfilets in 4 EL betere olijfolie met de vijzel in een kom, tot ze mooi “gesmolten” zijn.
• Doe er een heel klein beetje zachte azijn bij
• Snipper een kleine ui fijn en voeg toe
• Verse broccoli rauw in kleinere partjes snijden
• Verbrijzel er een handvol gebrande Pecan-noten over.
• Meng alles stevig door mekaar
• Versnijd enkele stukjes gerookte of gestoomde kip (vind je in de supermarkt, Delhaize heeft ze alvast in huis) en strooi die er losjes doch elegant erover.

Portie berekend op één man sterk natuurlijk. Verdubbel lustig als er meerdere tafelgenoten zijn. Bijgerecht, voorgerecht, hoofdgerecht, komt altijd wel ergens op de juiste plaats terecht.

En vooral: zo simpel als stijgen in Google? Of de Charco-site delen op jullie Facebook? Alle ingrediënten helpen!

Thanks to all