Neen, dit is geen benaming van een of ander mysterieus Noors, Fins of Zweeds broodje, al klinkt het bijna zo. Terwijl ik er zit aan te denken, misschien wel eens een idee om mijn Broodbijbel erbij te halen en Smörrebröd (*) proberen te bakken… Hoewel het voor de Scandinaviërs in feite niet meer of niet minder dan rijk en kunstig belegde boterhammen zijn. Zoals de Italianen hun bruschetta maken van Ciabatta. Of onze eigenste boerenboterham met hesp en mosterd. Of met platte kaas en radijsjes.

Het is trouwens voor het eerst sinds het bestaan van dit blogje dat ik een broodje erop zwier de dag nà de bak. Meestal is er wat klaviergetokkel terwijl er in het bakkersatelier deeg ligt te rusten of te rijzen of te bakken – altijd wel een avondvullende bezigheid.

Boterhammen van gisteravond dus. Omdat ik nu eens honderd procent zeker wou zijn. Die kwestie van dat “droog” brood dus. We gaan er nu niet over zitten doorbomen, maar toch. Opmerkingen van klanten moeten bijzonder ernstig genomen worden. Toch wel een aandachtstrekker blijkbaar – en ik ben mijn volgers buitenissig dankbaar voor de reacties, de commentaren en zelfs de tips. Fijn dat het blogje zo wat interactie geeft. Hoe beter het huisgemaakte brood immers uit de oven kan komen, hoe blijer we er van worden.

Dat ei heeft het ‘m gedaan. En de waterverhouding. En de volgorde tijdens het kneden. Voilà, we zijn eruit. Omdat ik daar zo’n beetje mee in mijn maag zat, vond ik het gepast om “oude” recepten van dit blogje op te snorren en er eens mijn gedacht en bakkunst op los te laten. En de ultieme uitdaging werd twee broodjes met groene olijven en stukjes harde geitenkaas. Zo van die hartige broden, daar heb ik het toch wel op, dat geeft de quick lunch over de middag altijd zo’n doortastend tintje.

Maar we gingen dus voor smeuïg, zoals gezegd.

De ingrediënten

• 600 gr 10 granen van De Troch
• 320 ml lauw water
• 15 gr gedroogd gist van Bruggeman
• 13 gr zout
• 2 EL Ghee
• 1 KL rietsuiker
• 3 EL gebroken lijnzaad
• 2 EL in de vijzel fijngestampte tijm
• 20-tal groene olijven, in de lengte doormidden gesneden
• 200 gr harde geitenkaas, in fijne julienne gesneden

Het kneden

• De bloem, rietsuiker, tijm en gist goed mengen
• “Droog” starten en er geutje bij geutje het water bijgieten tot het mengel begint te “pakken”
• Dan het zout, en zowat 6 minuten kneden in de machine
• De Ghee erbij en de totale tijd van 12 minuten verder kneden.

De afwerking

• Deegbal 15 minuten laten rusten
• Licht opbollen en 30 minuten rijzen in de mand
• Volledig platslaan en de flap 5 minuten laten rusten
• De ingrediënten erover verdelen en twee helften van maken
• Rekken, slaan en opbollen
• Langwerpig vormen, stevig met bloem inwrijven en schikken in de bakvormen
• Uurtje laten rijzen.

De oven op 250 graden brengen en grondig voorzien van stoom (ook hier de techniek veranderd: voorheen deed ik koud water, ijsblokjes, de waterspray… in de hete oven als het brood er al in zat. “Droog” starten dus. Dit keer niet. EERST het vocht, dan het brood erin.

Onmiddellijk naar 220 graden brengen en 35 minuten – en geen seconde langer – afbakken

Kijk, en nu ben ik toch wel eens bere-benieuwd wat Peter hier zal van vinden. Want mijn trouwste afnemer is deze middag aan broodpottarief een broodje komen ophalen. Zoals een goeie bakkerin betaamt, heb ik bakwijze en techniek met aanmoedigende overtuigingskracht toegelicht. Beetje doordachte voorbereiding naar de klanten toe kan nooit kwaad.

Zelf ben ik ferm content. Smakelijk, smeuïg brood. En er Smörrebröd van gemaakt met een stukje pikante Chorizo en een lepeltje Marokkaanse paprikakaas.

Zeg me nu niet dat ik niet léér uit mijn fouten….

(*) Het verhaal onder deze link is wel een beetje schrijnend (klik op het Nederlands vlaggetje).

Status: op (of toch bijna)