Mijn moeder deed er de wekelijkse was mee, lang geleden. Het werd verkocht in kleurige kartonnen dozen, kleine verpakkingen, maar ook van die reuze-grote. Toen marketing pril vorm begon te krijgen, zaten er vaak speelgoedjes bij. Kleine plastic domme dingen, zoals autootjes en helikoptertjes waarvan de wieken niet draaiden. De krengen geurden eeuwig naar waspoeder, en waren hoe dan ook fijn om mee te spelen.
Op de markt van Ledeberg deze morgen een nieuw fruit- en groentekraam ontdekt, alles lag er blakend vers bij. De montere verkoper had sluik, donker haar en diepbruine ogen, dus ik liet me iets meer dan anders verleiden. Tot de asperges (“de beste, mijnheer? Tuurlijk wel), eikenbladsla, krachtig groene pijpajuintjes en onwaarschijnlijk weelderige bladpeterselie. Persil dus, maar van een totaal andere origine dan voorgenoemd.
Bladpeterselie vind ik veel aangenamer dan de harde krulpeterselie. Rijker van smaak, zowat nootachtig, en een ware oppepper voor elk slaatje of soep. Of brood? Waarom ook niet. Ooit ergens in een Frans bakboek iets gelezen over “pain au persil”, maar daar zal waarschijnlijk net zo goed een stevige hand look bij gezeten hebben, de Fransen kennende.
Omdat mijn fiets er voor zorgt dat er dagelijks stevig wat calorieverbruik is, omdat het toch wel een flinke wandeling is naar de markt van Ledeberg, omdat het morgen maandag is, omdat ik deze ochtend noodgedwongen een rogge-rozijnenbroodje aan het kraam van de norse meneer kocht, omdat het just in time begon te regenen toen ik met mijn fietske thuiskwam en, last but not least, omdat het blogje toch niet helemààl mag verkommeren: broodjes in de oven!
Basisdeeg
- 600 gr 10-granen van De Troch (toch nog altijd mijn voorkeur, eerlijk toegegeven)
- 320 ml lauw water
- 13 gr droge gist
- 1 EL rietsuiker
- 50 gr lijnzaad
- 13 gr oceaanzout
- 2 EL Ghee
1) Broodje krenten en gekonfijte citroen
250 gr krenten en 50 gr fijngesneden gekonfijte citroen (van de markt) een uurtje laten weken in lauw water met een scheutje rum en wat vanille-essence. Goed laten uitlekken, droogdeppen met keukenpapier en licht bestrooien met bloem.
Rol het deeg na de tweede rijs tot een flap van ongeveer 1 cm en strooi er de rozijnen over. Rol het in de lengte op, bol het, en vorm het langwerpig. Schik in een bebloemde cake-vorm voor de tweede rijs.
3) Broodje persil
Breng op kamertemperatuur:
- 50 gr groene olijven
- 50 gr gerookte spekblokjes
- 50 gr harde kaas, in fijne julienne gesneden (Parmezaan, Farmhouse Cheddar…)
- Een handvol fijngehakte bladpeterselie
Ga op dezelfde manier te werk als voor het krentenbroodje en schik eveneens in een langwerpige cakevorm voor de tweede rijs.
Bak gedurende 45 minuten in een vochtige oven, startend op 250 graden, onmiddellijk verlagen naar 220 graden.
Daar morgen een fris slaatje van eikenblad en vaste, bloedrode vleestomaten bij, opgewerkt met een vinaigrette van magere schepkaas en wat pijpajuin, en de werkweek kan stevig van start gaan.
En de krenten-versie is voor Vroni, het is immers té lang geleden dat ze nog eens een degelijk Vlaams broodje gesmaakt heeft….
PS: Mijn vriend Jan uit Singapore stuurde me een paar fotootjes vanop The Conflict Islands, kwestie van in de juiste mood te blijven. Véél kan ik er niet over zeggen, begrijpelijk waarschijnlijk. Of toch: some people have all the luck. En wij maar super blij zijn met ons lenteweertje en 18 graden.
De Chansààààààr !
Twas inderdaad veel te lang geleden, was bijna de smaak van echt brood vergeten , en dan deze morgen – out of the blue – dat onvoorstelbaar goed uitziend broodje gekregen ….
Thuis onmiddellijk het mes bovengehaald en geproefd ( ik had wel al een rozijn of twee eruit gepeuterd op de tram.
Ben bij deze eeuwige fan geworden van rhumdoordrenkte rozijnen en gekonfijte citroenen ….
Smaakt naar nog veel meer ….
Thanks Danny, blij om terug te zijn ….
Vroni
Zo zie je maar, home sweet home. Met broodjes waar men niet kan van afblijven – daar zijn ze trouwens voor gebakken (with love). Fijn te horen dat je de smaak terug te pakken hebt, al kan dat vleugje rum daar natuurlijk wel in hoofdzaak iets mee te maken hebben. De Persil-versie (van hetzelfde deeg) is trouwens ook super, al zeg ik zelf. Een mens moet een beetje afwisseling hebben: beetje zoet, beetje zout.
Hou de oven – en het blogje! – in de gaten.
En laat het verder smaken ondertussen…
x
Volgens mij is er op de conflict islands nog plaats voor een goeie vlaamse bakker. Het gat in de markt!
Bedankt voor uw reactie, Gaston. The Conflict Islands mogen dan wel paradijselijk zijn en bestemd voor de happy few op deze planeet, maar een degelijk Vlaams boerenbroodje hebben ze er inderdaad niet. En ze weten niet wat ze missen, be sure. Ik had eerst nog gedacht me in La Douce France te vestigen in mijn oude dag, maar goed, vermits de nood zo hoog is, worden het the Conflicts. Reserveer er me alvast ergens een cabanne. Thanks!
Ik weet niet of er zo laat nog naar dit blogje gekeken wordt maar als trouwe fan heet ik “Gaston” welkom in de club van onze “warme bakker”.
Mijn goede vriend Jan uit Singapore is een heuse grapjas Miquetje. En Gaston Hemeleers is dus niemand meer of minder dan mijn volger in het Verre Oosten. En hoewel we vaak zitten te fantaseren over de vele dingen die we nog willen ondernemen, zit een export van de broodjes er voorlopig nog niet in 🙂 Hoewel, zo’n klein bakkerswinkeltje op het strand van de Conflict Islands zou me best wel bevallen…