Morgen niet naar kantoor, het idee alleen al kan niet anders dan uitmonden in een zalige, rustige avond. Een heuse paasavond, zeg maar. Aardig wat reacties op het blogje alweer, en dat blijf ik super vinden. Deze morgen nog op de markt van Ledeberg gemerkt: ondanks alle doemscenario’s omtrent onze economie en de voelbare, sluipende “crisis”, blijven mensen toch intens met “food” bezig.

La Toille mag niet achterop hinken, hoegenaamd niet.

Paasmaandag naar Velzeke, eindelijk weer eens een samenkomst van “les compagnons du bon goût”, met een lichte (?) lunch en daarna – in de mate van het mogelijke – een stevige wandeling (?)

Kan het anders dan dat ik mijn reputatie eer moet aandoen en mijn culinaire bijdrage hard moet maken? Eerlijk, ik zou het me niet ànders kunnen voorstellen…

Ooit is dit blogje begonnen met een modeste Focaccia  op de home page – en menig onrijpe dromen over brood bakken. We zijn nu al een heel eind en evenveel ervaringen, experimenten en recepten verder, dus voor deze luwe, relaxe paasavond ging er nog zo eens eentje met prille roots n de oven, al was het maar voor de fun. Trekkie en cultuur (bezoekje aan de toch wel zeer organische Verbeke Foundation in Kemzeke) hebben hun deel gehad, bakken maakt de dag helemaal rond.

Prettig als ervaring trouwens om zo nog eens een “smooth”, zijdezacht en elastisch deeg onder de vingers te hebben. En zuiver witte bloem, zonder pitten of zaden, dat was alweer een tijdje geleden. De deegbal voelt na het kneden mals en soepel aan, iets wat bij de meer “volle” broden niet direct aan de orde is.

Nog wat restanten in huis van het Italiaanse brood van gisteren, dus lustig losbollen met de ingrediënten. En voor de liefhebbers nog eens een getrouw receptje erbij:

Klassieke Focaccia

• 500 gr witte bloem van Het Bakkershuis
• 11 gr gedroogd gist
• 12 gr zeezout
• 300 ml lauw water
• 1 KL rietsuiker
• 3 Kl gedroogde tijm, gevijzeld
• 4 EL olijfolie

Voor het samenstellen en de afwerking :

Half zongedroogde tomaatjes, groene en zwarte olijven, verse Rozemarijn, fijngesneden Coppa en Spinata, Maldon salt en schilfers harde Brébis (Parmezaan was beter geweest, maar geen kruimel meer in huis). Tomaten en olijven goed laten uitlekken, en droogdeppen met keukenpapier, alvorens in het deeg – na de eerste rijs – te verwerken.

Kneed het deeg gedurende 12 minuten, voeg na 4 minuten het zout bij en stop de machine na 6 minuten. Maak een kuiltje in de deegbal en giet er de olijfolie in (anders gaat het deeg “slieren”) en laat verder kneden.

15 minuten rusten onder een natte keukenhanddoek, daarna 30 minuten rijzen in de rijsmand (een lust voor het oog…) Sla het deeg ongenadig en vigoureus plat en verdeel er de ingrediënten over. Vouw en rek minstens 4 keer. Bestrooi met bloem, rol het plat met een deegrol, tot de grootte van de bakplaat. Voorzie van bakbapier en laat 10 minuten rusten, daarna ruim een half uur rijzen.

Warm de oven voor tot 220 graden en voorzie stoom. Druk met natte vingers enkele putjes in het deeg en strooi er verse Rozemarijntakjes, de schilfers kaas en wat Maldon Salt over. Besprenkel tenslotte met wat olijfolie. Laat opnieuw 10 minuten rusten onder een natte handdoek. Bak gedurende 30 minuten.

Afkoelen op een rooster en meen het mee voor een of andere lunch, Velzeke lijkt me in mijn geval wel wat. En kon het maar altijd paasweekend zijn.