Het is een gekend fenomeen dat bepaalde soorten gebak thuis horen op welbepaalde momenten in een mensenleven. Zoals een “Buche” met kerst of pannekoeken als het Drie Koningen is. Mijn grootmoeder gooide op een door menig kinderogen bewaakt moment een boon in het deeg (en ik keek er naar alsof ik voor altijd ging onthouden in welke pannenkoek ze ging terecht komen) en ging dan lustig aan het bakken in een blauwstalen pan op haar Leuvense stoof. Mijn broers en neefjes waren vaak de pineut, ik ben menigmaal met een papieren gouden kroontje op mijn hoofd geëindigd aan een tafel die gedekt was met bruine suiker, malse boter en Luikse perenstroop.
Boter- of koffiekoeken horen op een zaterdagnacht gebakken te worden, om de zondagochtend enige smakelijke vrolijkheid te geven. Ik bak ze op een zondagavond, om mijn Monday blues wat te onderdrukken.
Voor een 10-tal wulpse Cranberry-koeken
Maak een klassiek gistdeeg
- 380 gr witte bloem
- 170 ml lauwe, volle melk
- 120 gr nét gesmolten boter
- 15 gr witte suiker
- 6 gr zout
- 30 gr verse gist (er was kraakvers Koningsgist in huis)
Voor de afwerking
- 1 kakelvers ei
- Suikerstroop (al roerend 150 gr suiker laten inkoken in 100 ml water tot de stroop licht indikt)
- 100 gr cranberry’s
- 50 gr Pecan-noten, gebrand en in stukken gebroken
- 350 ml banketbakkersroom
- 3 EL malse basterdsuiker
- Doe de gezeefde bloem en de witte suiker in de mengkom
- Los de verse gist op in de melk en laat even rusten
- Giet het gist-melk-mengsel in een kuiltje in de bloem en start het kneden
- Voeg dan druppelsgewijs de gesmolten boter toe
- Na een zestal minuten het zout toevoegen
- Ongeveer 10 minuten kneden
- Stort het malse, elegante deeg op een vel bebloemd bakpapier en laat 10 minuten rusten.
- Laat het ongeveer 30 minuten op dezelfde plaat rijzen
- Sla het deeg plat en rol het op een bebloemd werkvlak uit met een deegrol tot een flap van ongeveer 1 cm dik
- Bestrijk egaal met een laagje banketbakkersroom
- Strooi er de basterdsuiker, de Pecan-noten en de Cranberry’s over
- Rol op tot een lange worst en laat even rusten
- Snij er met een scherp mes stukken van 5 cm van en schik ze op een bakplaat, met de snijzijde naar onder.
- Vorm licht met de hand en laat 45 minuten rijzen onder een handdoek
- Warm de oven voor tot 230 graden
- Bestrijk de koeken met losgeklopt ei en een EL water
- Bak maximaal 20 minuten
- Bestrijk de koeken 5 minuten voor ze uit de oven komen met de suikersiroop
- Laat afkoelen op een rooster
Denk bij jezelf dat het zaterdagavond is, en dus morgen zondag: wat langer uitslapen, rustig koffietje zetten, krantje lezen, kijken naar Conchitta Wurst op het internet, boterkoekje eten, uitvoerig douchen, fiets nemen en over de markt flaneren, oude geitenkaas en reuze-dadels kopen, asperges voor in de week, olijven en mals opgelegde tomaatjes om nog eens een Foccacia te bakken, ’s middags boke vers roggebrood eten met wat kipsla, een dutje doen in de zetel, een toerke doen met de fiets, enfin, denk gewoon dat het een zalige zondag is die morgen nog moet beginnen.
Het scheelt. Of zou ik morgenvroeg een bakkersronde inleggen in plaats van naar kantoor te gaan? Tiens, een idee…
Happy Monday to all.
Status: er zijn er nog een aantal beschikbaar, voor de eventuele liefhebbers…
Arme Danny, elke dag met zo’n tegenzin werken is eigenlijk wel jammer. En je idealiseert de bakkersstiel denk ik want elke dag je ronde met een bakfiets vol brood doen moet ook tegengestoken hebben want geen enkele bakker die dat nog doet. Hou het nog wat vol en zoek de positieve kanten van je werk want je zou er nog raar van opkijken hoe een pensioen ervaren wordt (hoor ik toch van veel mensen) en hou het bakken en bloggen voorlopig nog als een fantastische hobby en misschien als part-time bijberoep.
Voor Peter veel beterschap en hopelijk dra weer in topvorm dankzij Danny’s goede zorgen.
Tegen de middag is dat over hoor Miquetje, geen zorg. Maandagmorgen is altijd weer “er terug in komen”, zeker na een leuk weekend. Gelukkig waren er deze ochtend overheerlijke en geweldig geslaagde koffiekoeken om uit de startblokken te geraken. En dat het gras altijd wat groener is aan de andere kant, tja, dat zal altijd wel zo geweest zijn…
Zopas thuisgekomen, natgeregend tot op het ondergoed, echt een druipende hond, maar dan zonder de geur van een doorweekte vacht …….hoop ik toch !
En dan zie ik die foto van de cranberry koeken, dedju, zijn er nog over voor een doordeweekse dinsdagmorgen ?
De eerste tram vertrekt om 6.25 ……
De beste klanten hebben natuurlijk absolute voorrang, dus ik was vanavond per bakkersfiets aan je deur voor een levering. Helaas, enkel een prominente afwezigheid. En wat doet een bakker dan met vers gerief in de aanbieding? Op zoek gaan naar andere klanten natuurlijk. En dan thuiskomen, moe doch voldaan, en kunnen verzuchten: “uitverkocht vandaag”. Hemelse woorden voor elke zelfstandige 🙂
Niet getreurd, het receptje was dermate geslaagd dat er zeker een vervolg komt, weze het dan in “Suisse”-vorm, want dàt wil ik toch nog wel eens uitproberen. (Tijdig reserveren is de boodschap).
Thanks for following La Toille!
Voila, nu wil ik er toch snel bij zijn ( bij die suissen, bedoel ik )
Voor mij dan graag 4 stuks indien mogelijk , ik moet toch een biekie op mijn lijn letten, niet ?
Voor wanneer is de ronde voorzien ?
Ne mens doet dan eens zijn goede daad zoals bij de scouts en bezoekt een oude vriendin van bij de negentig….mankeer ik dan toch wel mijn zoetigheden zeker ….
Moraal van dit natte verhaal : thuisblijven !
Pingback: Koffiekoeken met parelsuiker, vijgen en Pecan-noten | La Toille Ciree