Tags
“Bewustwording van onze eigen onwetendheid is het begin van de wijsheid”, zei Socrates destijds, en hij liet zijn fiets op stal en begon te bakken. Het blijft wat laag seizoen in het bakkersaterlier, hoewel er toch permanent voor dagelijks – eerder courant weliswaar – brood gezorgd wordt.
Vandaag twee spreekbeurten na mekaar moeten geven over het inhoudelijke van mijn werk, dus mijn stem laat het zowat afweten. En het inhoudelijke overigens ook. Nogal goed dat er blogjes bestaan om verder te blijven communiceren.
In de wandeling vernam ik trouwens dat sommige lezers dit onderhavige blogje soms “zwaarmoedig” vinden, en daar schrok ik toch wel behoorlijk van. Toegegeven, de zon gaat niet elke dag op het zelfde uur op, en ook niet onder, maar zwaar op de hand vind ik het – in alle bescheidenheid – toch niet. Wat is er immers vrolijker dan goed gevulde boterkoeken en Suissen, glimmende brioches of knapperige notenbroden? Cakes in geuren en kleuren en verleidelijke kokosrotsen? Of elegante volkorenbroodjes, zoals vandaag? Tell me!?
In de geest van voorgenoemde ouwe rakker Socrates mijn deeg dus op deze stemloze (niet te verwarren met de voorbije verkiezingen) avond eens wat anders in mekaar gedraaid, met “al doende leert men” als tegenzet voor zoveel wijsheid. En onder andere afgestapt van vetstoffen als olie, Ghee of ossewit, neen, alleen de zuivere boter maakt het bakken rijk.
- 400 gr volkoren Borsa
- 200 gr meergranen De Trog
- 40 gr malse boter (Polderboter van de markt)
- 1 KL rietsuiker
- 35 gr verse gist (Bruggeman, bij gebrek aan Koningsgist)
- 13,5 gr zout
- 320 ml lauw water
- Zestal fijne sneetjes uit Limburg meegebrachte pancetta.
- Meng de verse gist in een 1/3de van het lauwe water, maak een putje in de bloem en giet het gistmengsel erin. Dek het toe en laat ongeveer 10 minuten onaangeroerd rusten.
- Voeg de in blokjes gesneden malse boter toe en start het kneden. Het lijkt alsof het een zanddeeg zal worden, maar door in kleine porties het water te voegen wordt het een soepel en – ja hoor – elegant deeg (net zoals we het zo graag hebben….)
- Voeg na 6 minuten kneden het zout toe
- Kneed nog even door op het werkblad, en laat 15 minuten rusten onder een natte handdoek. Daarna 30 minuten rijzen.
- Sla het deeg plat en rol het uit met een deegrol tot ongeveer 1 cm egale dikte. Beleg het met geurige sneetjes Pancetta en rol het goed vast op. Snij er stukken van ongeveer 5 cm van en bol/vorm ze een beetje rond.
- Laat rusten (15 minuten) en verder rijzen (60 minuten) op de bakplaat.
- Bestrijk ze met opgeklopt ei met wat water en bak ze gedurende 20 minuten in een oven van 230 gr. Laat nog 5 minuten afkoelen met de deur van de oven op een kier.
Waar zitten nu die ietsiepietsie verschillen buiten de inmiddels gekende klassiekers?
- Gistbrood, dus méér gist dan de courante 13 gr droge gist op 600 gr bloem
- Boter toevoegen van bij de start van het kneden, en niet als het water al opgenomen is (toegegeven, opgestoken van Anita).
Ik heb zo een lichtgrijs vermoeden, oh lichtvoetige en trouwe lezer, dat er morgen een goedkeurende proeverij gaat volgen. Mensen met fietszakken, ruime brievenbussen en andere bereikbare holtes aan en in hun woning, weze bij deze meteen gewaarschuwd voor de onverbiddelijke bakkersronde. Per fiets, uiteraard.
En in de wetenschap van de regen, wordt er meer gebakken. Dààr kan Socrates alvast een punt aan zuigen. De aardbeientaart in gedachten nog niet eens meegerekend. En dat he weer eens fijn bloggen was, dat vooral.
Dat lichtgrijs vermoeden mag , wat mij betreft, gerust donkergrijs worden ……heb alvast de fietszakken uitgekuist, je weet maar nooit, tenzij ik misschien “live” ……..?
Naar het schijnt zijn de aardbeien heel zoet, blijkbaar ideaal voor een taart ????
Moeten er nog hints zijn ?
Liefste Danny,
Ik vermoed dat die broodjes heeeeeeeeeeeel goed voor mijn rug zijn, dus je ziet mij deze middag uiteraard verschijnen. Tot straks.
Medicijn bestaat inderdaad in alle soorten… Beetje soigneren met wat lekkers zal niet alleen het rugje deugd doen, maar ook de innerlijke mens en de moraal. In eigen belang: smullen dus maar 🙂 En stel je voor dat deze broodjes in een echte Aga zouden gebakken worden. Man man….
Ze zijn overheerlijk … je broodjes (zelfs daardoor vergeten mijn pillen te nemen deze morgen!!) En wat het Aga-verhaal betreft….als hierdoor al je culinaire baksels nog beter zouden worden en het bakken ook meer plezier zou geven….!? Waar wacht je dan nog op!
Liefs, Peter
De broodjes zijn inderdaad heeeeeeel goed niet alleen voor de rug , maar nog voor een heleboel andere dingen …..kan het weten want heb er al eentje soldaat gemaakt !
Sta in de rij voor een volgende ronde, ze zijnSuper !
Binnenkort nog eens een poll organiseren op dit blogje, zoiets in de stijl van de “top vijf”. Je brengt me daar op een idee. Voor onderhavige modeste bakker in kwestie natuurlijk niet altijd even evident: dan weer vindt “ma chère et tendre clientèle” hemels zoet super lekker, dan weer moet het hartig zijn. Veelzijdigheid wordt echt wel een ernstige vereiste, zoet voor de zondag, zout voor de regen. Ik denk dat ik binnenkort toch eens een aardbeientaart met huisbereid zanddeeg in de groep ga smijten. Tiens, wacht tot we dit weekend 30 graden krijgen. Of eentje met rabarber, daar zindert zo nog wel iets over.
Tot de volgende ronde 🙂