Tags
Het had geraffineerder en behoorlijk verfijnder geweest met wat dunne schelletjes licht gerookte zalm of zelfs blanke heilbot, maar goed, dat heeft een mens op een doordeweekse woensdagavond zo maar niet in huis natuurlijk.
Receptje mag dus dienen als basis, door elke keukenprins of dito prinses verder af te werken naar eigen smaak en believen. Maar de “fond” zit echt wel goed, vooral door de zachte smaak van de asperges en de milde vinaigrette. Zet daar iets zilt of zacht gerookt bovenop – waarom zelfs niet wat krokant gedroogde flinterdunne Parma – en de toon als voorgerechtje voor wat nog komen moet, is geheid gezet.
Groene asperges
Schil ze licht met de dunschiller, al moet dat niet echt. Het scheelt in de bereidingstijd: hooguit 10 minuutjes stomen maakt ze knapperig beetgaar.
Peterselie-vinaigrette
Betere olijfolie, een KL zachte mosterd, twee KL vloeiende honing (appelbloesem in dit geval), een snuif Fleur de Sel en enkele druppels witte Balsamico-azijn. Een handvol (goed gespoelde!) krulpeterselie erbij en daar dan staafmixer in, tot je een hemels groene emulsie krijgt.
Samenstelling
- Schik de jonge sla “jeunes pouces” (liefst geen “andive”- of kropsla) in een kom en sprenkel er enkele druppels olijfolie en wat citroenazijn over. Niet te veel, gewoon om het blad wat glanzend smaak te geven.
- Wentel de vers gestoomde, warme asperges, in stukjes van ongeveer 4 cm gesneden, door de vinaigrette en brokkel er wat Feta-kaas over.
- Meng goed en schep lauw-warm over de salade.
Werk af naar eigen creativiteit en/of goeddunken, zoals gesteld (met uitzondering van ansjovis, want dat lijkt me als dominante smaakmaker toch wel nét iets van het goede teveel…)
Op die manier: wat kleur voor een regenachtige zomeravond. (En als het morgen nog zo regent: olijvenbrood in de oven!)
La Toille Ciree 
Ne mens kan nooit rap genoeg erbij zijn, dus bij deze Danny, hoop ik dat het vandaag regent ( kan toch niet buiten met mijn ‘ gestikstofte ‘ voet ) en dat ik op het lijstje mag staan als amateur voor je olijvenbrood …… Baai de wee , zit de mogelijkheid er in om nog eens zo’n super look/olijf/pancetta/kaas broodje tevoorschijn te toveren ??
Wat ik me bij “gestikstofte” voeten moet voorstellen, weet ik niet zo goed, maar het lijkt me ergens toch iets wrat-achtig te hebben – hoewel ik me gruwelijk kan vergissen natuurlijk. De medisch geschoolden onder de trouwe volgers weten er wss wel meer van. Een olijvenbrood, anderzijds, is behoorlijk werkzaam en niet zomaar in een ik en gij in mekaar te steken. Idem dito voor de salie-broodjes. Daarvoor hebben we weekends nodig. En de juiste ingrediënten. Mocht het huidige klimaat niet plots omslaan naar 27 graden, zit de kans er dik in dat er voor de komende dagen “nieuw brood” op de plank komt. Stay tuned!
Was toch wel de salie vergeten zeker ….’
Vandaag geen ‘slaatjes weer’ dus het wordt gewoon een roggevleugel met botersaus, kappertjes en puree. Het slaatje is voor een warme zomeravond. Hopelijk volgende week dus. Maar dat is al één dag dat ik niet moet denken “wat gaan we vandaag weer eens eten”. Merci Danny!
“Gewoon een roggevleugel” heet dat dan in Westkapelle… En dat voor een donderdagavond. Hemelse vis, mits goed vers en op smaak gebracht met de kappertjes, en als het even kan een fijngesnipperd sjalotje, om het àf te maken. Citroensap op het eind van de baktijd is de fine pointe, maar ik weet dat je dat niet lust op vis 🙂 Moest er volgende week zon zijn en het inspirerende asperge-slaatje komt op het menu, vooral de hartige toets niet vergeten – laat het me weten!