Voor het aspergeslaatje van gisteren werd een frisse bos krulpeterselie in huis gehaald, en de goede huismoeder laat niets verloren gaan – weze dit voor één keer een wijze boodschap van Tante Kaat.

Morgenvroeg een voordeeg in gang zetten, moet vooral zien dat ik het niet vergeet tijdens mijn tergend traag ontwaken. Wakker worden is en blijft een hele opdracht.

Vanavond al een luttele voorbereiding in mekaar gestoken, morgen (eindelijk weer) vrijdag en dus tijd om brood naar de lokale oven te verwijzen. Inventief willen we zijn, in combinatie met die beschikbare bos peterselie en de uitdaging van een “specialeke”

Ik denk eraan pesto-brood te bakken, een brioche in de springvorm dan nog wel, met het gekende deeg wat alom(?!) in de smaak blijkt te vallen.

De peterselie-pesto alvast:

• flink uit de kluiten gewassen bos peterselie, goed gespoeld en droog gezwierd
• een handvol gebrande macadamia-noten
• Stevige geut olijfolie
• Zowat 50 gr Parmiganio Reggiano
• een tiental druppels vurige Tabasco
• snuif Fleur de Sel

Met de staafmixer tot een rijke, volle pesto mixen

Bewaar in een gesloten bokaal.

En de rest voor morgen – gruwelijk benieuwd wat er van gebakken zal worden…

PS: dit pesto-tje komt uiteraard ook elders van pas: als stevige schep door hete pasta bijvoorbeeld, met wat gebakken pancetta erbij of kort gestoofde champignons. Of een combinatie van beiden, waarom ook niet?