Tags
Veilig en wel thuis geraken na de bakles blijkt bij nader inzien op maandag de moeilijkste en delicaatste opdracht te worden, after all. Door het slechte weer én alweer te laat gewerkt, vlug de auto genomen in plaats van mijn getrouwe fietsje. Op weg naar huis, frontaal geconfronteerd met een serieuze portie verkeersagressie op de Gentse binnenring: scheurend-loeiende BMW die vond dat het allemaal niet vlug genoeg ging en dus letterlijk begon klem te rijden. Gruwel ik van, van dit soort toestanden. Nog geen woede en agressie genoeg in deze wereld, neen, het moet ook nog zwaar claxonnerend en met gebalde vuisten door een autoraam, in een avondlijk stadsverkeer. En dat terwijl je behoedzaam met fragiel en nog dampend warm gebak op de achterbank probeert de huiselijke stek te bereiken.
Frangipane-avond ten voeten uit. Ik zou bijna zeggen in alle geuren en kleuren. Er was ook nog een ijsparfait met Cointreau, maar die heeft mijn bak-partner kunstig in mekaar gemonteerd, dus daar heb ik niet echt een aandeel in. Staat hier braafjes in mijn freezer 24 uur te koelen.
Zanddeeg en Frangipane, en beiden gecombineerd. Het is een leuk, vlot en vrij eenvoudig recept – de Kenwood komt er zowaar nog eens aan te pas. Met de overschotjes van de amandelvulling hebben we er nog twee taarten met blader- ipv zanddeeg bovenop gedaan – voor de afwisseling – maar dat bladerdeeg kwam dan voor de gelegenheid wel uit een pakje. Eén van de volgende lessen leren we het echt en zelf maken met toerboter. Genoegzaam bekend: can’t wait!
En toen er nog wat over was – we zijn echt wel gul geweest met onze bereidingen deze avond – hebben we nog wat kleine taartjes gemaakt. Eigenlijk van die typische die je in elke rechtgeaarde en zichzelf respecterende bakkersvitrine ziet staan. Ze zien er het aanlokkelijkst uit – om zo uit het vuistje naar binnen te spelen.
Misschien als toetje om een bak- en agressie avond af te ronden, waarom ook niet. Letterlijk naar de zoete dromen.
Receptjes volgen als ik ze hier thuis zelf eens op mijn eentje uitgeprobeerd heb, dàt is de afspraak! En dan met zelfgemaakt bladerdeeg, zodat er ook nog het gekende ruitjesmotief bovenop kan komen – wat niet lukt met zanddeeg.
Als afsluiter geheel ter zijde nog een kleine noot van de redactie: het blogje bestaat sinds gisteren exact één jaar en er werden afgepunt 180 nederige try-out berichten gepubliceerd. Het ware super geweest moest ik nu toch maar één kaarsje in huis gehad hebben om feestelijk midden in de Fragipane te planten 🙂
La Toille Ciree 
Ja Danny ik kan weer niets anders zeggen als dat het er weer heel goed uitziet, die kraam op de markt zou zeker en vast goed draaien, waar vind je nog een goede bakker, die alles zelf maakt.
Wij hadden pistolets vandaag en die zijn super goed gelukt maar hoe ze smaken weet ik niet dat is voor morgen.
Dan appelwalnoten cupcakes mmmm dat is ook lekker, maar mijn kilo’s pfffff want er ging nog een topping op maar ben zo slim geweest om die zo mee naar huis te nemen, en morgen wordt het er een zonder topping.
Dan hebben we nog een focaccia gemaakt, ik had dat nog nooit gehad, nou wat is dat lekker, hij is al half op, en ik ben bang voor dat ik in bedje kruip dat hij nog verder geslonken is. Wij hadden hem gemaakt met rozenmarijn, thijm, en salie en ik weet zeker dat die hier vaak gemaakt gaat worden en dan kom ik hier eens zoeken wat jij erop of onder gooit.
Heb de indruk dat jullie daar ook best wel flink bezig zijn in het bakclubje van Hamont! De Focaccia is inderdaad wel een succesnummer, en je kan er eindeloos mee fantaseren. Ik hem ‘m al ‘ns gedaan met zongedroogde tomaatjes en olijven, maar ook met ansjovis, met Parmezaan en zelfs met Coppa (Italiaans spek). En om het helemaal af te maken, soms nog wat grof zeezout erover…
De andere kant is natuurlijk wel bekend: een regelrechte aanval op onze slanke lijn Helma, die bakles. Ook hier wordt elke ochtend verontrustend naar de broeksriem gekeken of er niet alwéér een gaatje bij moet. Dus ik probeer zoveel mogelijk mijn gebak uit te delen aan de vrienden, dat is nog het veiligst van al!
Proficiat Danny met je jarig blogje. Kan me niet voorstellen dat het al een jaar is dat ik elke morgen nieuwsgierig mijn mailbox open om te zien wat er de avond ervoor gebakken is.
Morgen gaan wij naar Nanne, dus moest er nog een kruimel frangipane over zijn, dan mag je dat altijd meegeven aan haar. Als het even lekker is als je caramel-bavarois dan is het gegarandeerd weer een winner. Capeau!
Onder voorbehoud dat Nanne niet vergeet de taartdoos mee te brengen vandaag, kan er zeer zeker voor taart gezorgd worden Miquetje. Ze staat hier zelfs al klaar voor levering 🙂 Heb er zelf nog niet van geproefd, dus ben benieuwd in welke rangorde ze zal terecht komen. Binnenkort doe ik eens een”taarten voting” op het blogje!
sorry, chapeau!
IK was ervan overtuigd dat je minstens 61 kaarsjes in huis had.
De Franse Panne ziet er heerlijk uit. Wanneer is de smaaktest?
De smaaktest nadert. Ik denk op dit ogenblik zelfs ongeveer zo’n 45 km van Westkapelle aan een gemiddelde snelheid van 70 km per uur….