Van het deftig en omstandig bloggen breng ik vanavond niet veel meer terecht, gewoon kort de les even in het archief brengen – daar zal het moeten bij blijven (wegens nogal een beetje moe van… etc., etc.). Soms vraag ik me af of mijn energiebronnen ooit eens zullen opdrogen, verdampen, in het niets vergaan, verpulveren in een oven, verstuiven als vloeiende bloem…
De verschillende deegsoorten maken was mijn hoofdaandeel in de bijscholing van vandaag. Vooral de pompoenbroodjes zie ik – uiteraard – compleet zitten voor een verder uitgewerkt vervolg op dit blogje. Mét recept, want je kan er ook één (of meerdere) grotere broden van maken. Da’s leuk. Een speciaal deeg ook, seizoengebonden door de pompoen, anders dan de klassiekers, en dààr gaan we uiteraard ten volle voor. De kruiding nog wat verder uitzoeken (ben te voorzichtig geweest met het zout en waarschijnlijk wel te gul met de peper) – later begrijp je nog wel waarom – en dan komt het wel goed.
Er scheelt niets aan de fotografie of zelfs niet aan mijn lodderig (avondlijk en vermoeid) oog, neen, deze broodjes komen ronduit pompoengeel uit de oven.
De appelgozet is best te doen, voor zo eens een verloren zondagnamiddag met bezoek op de koffie. Bladerdeeg, jawel, maar nog steeds niet zelf gemaakt. Dat komt nog – ik denk dat het in het lesprogramma stilaan begint te naderen. Deze gozetten zijn niet zo moeilijk om in mekaar te steken, alleen een beetje techniek en handigheid die het gebak mooi “af” moet maken. Mijn collega-bakker is daar duidelijk een zeer secure en onderlegde crack in. “Decorsuiker” heb ik wel niet in huis, wéér wat bij op het boodschappenlijstje.
De Boule de Berlin tenslotte is behoorlijk wat werk, echt wel, dus dat zie ik me hier thuis niet meteen in de aanbieding te zetten. En je moet er de friteuse bijhalen (en die heb ik niet) om ze per 2 minuten aan elke kant gaar te krijgen. Smakelijk, dat wel, zo’n oliebol, we hebben zelfs de vanillecrème zelf gemaakt (een “temperke” draaien en verder uitwerken).
Zoet zullen de dromen aan deze zijde van het scherm vannacht alvast wel zijn, geen twijfel mogelijk. En stof genoeg om met de receptjes zelf aan de slag te gaan, dat ook. Wordt binnenkort vervolgd.
La Toille Ciree 
Dat ziet er weer goed uit Danny, krijgen jullie dan kant en klaar bladerdeeg ??
Wij hebben vandaag croisants gemaakt en worstenbrood, maar we bladerdeeg zelf gemaakt, nou Danny ik vond het super leuk om te doen, maar je moet wel rustig werken, want bij ons in de klas waren er verschillende mislukt doordat ze te hard rolde en zo deeg kapot maakte.
Mijn collega had de croisants en die waren heel goed gelukt mooie laagjes, zal foto sturen via mail. Ik had worstenbrood en ik moet zeggen was trots op mezelf want ook die van mij was heel goed.
We hadden 6 worstenbroodjes dus ieder 3 en twee zijn er al op looollll
Danny de deco suiker hebben ze nu in de aldi liggen ik heb die vandaag in mijn handen gehad, maar niet gekocht, als ik woensdag terug ga dan breng ik die toch mee.
En recept van de pompoenbroodjes mag je voor mij wel eens posten als je tijd hebt.
Je croissants en worstenbroodjes zien er méér dan professioneel uit Helma, zo vindt je niet bij de bakker. Veel – zo niet alles – zal wel liggen aan het bladerdeeg (wat trouwens in heel veel bereidingen best van pas kan komen). Wij hebben dit keer nog gewerkt met van die grote vellen uit Het Bakkershuis, maar ik kijk echt wel uit om zelf aan de slag te mogen gaan om het vers te maken. Botersoorten, temperatuur, bakwijze… er is heel wat om te doen, dus ik ben benieuwd.
Het recept van het pompoenbroodje zie je binnenkort verschijnen op het blogje, want ik ben zinnens van het hier thuis eens rustig over te doen.
En met al het lekkers wat je daar nu in Hamont in huis hebt: een smakelijke dag gewenst 🙂
Appelgozetten! Pierre zijn lievelingsgebak! En boules de berlin doen mij altijd denken aan een zonnige zomerdag op het strand van Duinbergen. Een jobstudent die met een grote bak boules op zijn hoofd rondsjokt en luid roept: “boules de berlin – berlijnse bollen”, en alle kinderen die dan meekelen. We kochten die nooit omdat we dachten dat er zeker salmonella in die banketbakkersroom zat. Maar die van jou zullen dagvers de lekkerste zijn die er ooit gemaakt zijn. Wanneer komt die drone er die ze hier kan leveren?
In mijn herinnering denk ik terug aan de Limburgse Berlijnse bollen van destijds: dat waren van die gigantische, rijkelijk gevulde bollen die geurden naar olie en bloemige suiker – je kent de Limburgers inmiddels al een beetje, toch? Altijd nogal gul en geweldig, en vooral: kleine porties kennen ze niet 🙂
Voor wat de levering van de appelgozetten betreft, ik denk dat de drone inmiddels onderweg naar Gent is. Ik zou de landingsplaats in Bredene maar wat in de gaten houden, als ik van jullie was…
Echt waar? Pierre zal content zijn. Morgen zeker een bezoekje aan de middenkust tenzij Bredene naar hier komt. Proeven zullen we ze!
Dikke merci. Ze zou beter een eigen taartendoos kopen zodat ze niet steeds de jouwe moet gebruiken.
Inderdaad, de limburgers zijn echt fijne mensen die tenminste nog gul en vooral vriendelijk zijn. Binnenkort kan ik dat weer aan den lijve ondervinden.
Nogal goed dat Nanne op dinsdag hier steevast het gebak mee naar huis neemt, want ik begin er zelf stilaan als een appelgozet uit te zien…
om in te bijten dus!
Boules de Berlin!! 😊 Maar toch vooral benieuwd om op een keer één van de pompoenbroodjes te proeven, zien er veelbelovend en leuk uit.
Wordt bij gelegenheid voor gezorgd (het pompoenbrood wel te verstaan, niet de boules de Berlin…) En het karnemelkbroodje is er aan gewaagd. We gaan met lijstjes moeten beginnen werken 🙂