Tags

, , ,

Ware het zaterdagavond, ik zou morgen een heuse en zelfs grote bakkersronde per fiets kunnen inleggen, vroeg in de ochtend dan wel (au krieke du jour), want er is rijkelijk zoet om bijvoorbeeld een zondagochtend vrolijk mee te maken en in te kleuren.

Maar we zeggen en schrijven maandagavond, dus ik denk dat er hier op de werkvloer binnen dit en ongeveer twaalf uur een of andere taartdoos fors zal gevuld worden.

In hoofdzaak zoet gebak aan de orde dus, met toch wel drie interessante deegbereidingen, niet zo gruwelijk moeilijk of omstandig om in mekaar te steken, maar het resultaat bevalt best en oogt aanlokkelijk.

De “crèmekoeken” heten officieel “gelegenheidsbroodjes”. Zo kan je er bijvoorbeeld rond Pasen een paaseitje midden in planten. Of met Kerst een rozig fondanten Jézeke. Een gistdeeg (met o.a. melk, suiker en citroenrasp) wat in verschillende fases gevormd en gerezen wordt, om finaal met een banketbakkersroom gevuld te worden. Afgewerkt met een “pralin” (amandelen, eiwit en suiker) voor de krokante beet.

CrèmekoekenCrèmekoeken

De donuts waren het aandeel van mijn bakkers-compagnon (hoi K.!) – die inmiddels ruim ingezien heeft dat ze het harde kneedwerk met de smile aan mij kan overlaten, om zelf zorgzaam en tot op de seconde juist de donuts te frituren.

CrèmekoekenCrèmekoeken

De pitabroodjes waren dan de zoute toets van de avond: een heel luchtig en elastisch deeg wat plat gebakken wordt, om achteraf met de gekende vlees- en sla-vulling af te werken. Mét look-yoghurt dressing. Neen, bij de Turk om de hoek kan je ze zo verfijnd niet vinden.

Leerrijke avond. Die crèmekoeken neem ik naar hoge waarschijnlijkheid op in het vast assortiment voor komende zondagochtenden. Mits er voldoende liefhebbers zijn, uiteraard. Of gelegenheden. (Tiens, wat zou er op Allerheiligen ingestopt kunnen worden? Een toefje chrysant misschien?)

En om af te sluiten was het dit keer aan ons “team” om de keuken te dweilen. Eerlijk toegegeven, zelfs dààr kan een vlijtig en volgzaam leerling nog wat van opsteken.

PS: Er mag al eens een praatje geslagen worden tijdens de les. En niet alleen over gebak, beetje cultuur mag ook. Zowaar de Rothko-ervaring van gisteren in Den Haag aangehaald, waarvan bij deze zélfs op dit blogje een korte impressie:

RothkoRothkoRothkoRothko