Tags

,

Ondanks de herfstzon priemend door mijn raam wist door te dringen op deze semi-vrije dag, toch wat vrije tijd afgeknepen om te volharden in het opzet: zuurdesem. Zelfs Sjaak is er mee gestart en is zich volledig in de materie aan het verdiepen, dus dat verdient enkel maar aanmoediging.

Nieuw recept uitgeprobeerd, wat me misschien logischer lijkt dan het vorige. Ik heb het wat aangepast en naar eigen hand gezet, maar het origineel komt van meester grootbakker Emmanuel Hadjiandreou (mijn kot is te klein als ik ook dààr nu een reactie van krijg!)

Een korte samenvatting  “en cours de route“:

Het blijft anders werken dan met het klassieke en overmatig gekende gistdeeg, daarom me grondig toegelegd op een sinecure manier van aanpak, de ingrediënten, etc. Wat nieuwe terminologie trouwens: we spreken nu van het “natte” gedeelte en van het “droge” gedeelte, en ja, geen vetstof en geen suiker. Zit veel logica in, vind ik toch.

De spanning viel hier te snijden – reden te meer om het in deze fase te houden op één klein broodje.

Deeg

  • 125 gr witte tarwe (De Troch)
  • 125 gr meergranen (De Troch)
  • 75 gr Harry
  • 4 gr zout
  • 150 ml lauw water

Werkwijze

  1. Droge gedeelte: de bloemsoorten en het zout mengen in een kom
  2. Natte gedeelte: zuurdesem stevig doorroeren met het lauwe water
  • De voorbereide vloeistof bij het meel voegen en stevig mengen met een houten lepel
  • Trachten met de hand te kneden – wat haast niet te doen is want het deeg is erg kleverig – gelukkig moet het maar vrij kort (vijf minuten ongeveer)
  • Een kleinere kom omgekeerd bovenop de grotere mengkom zetten en 10 minuten laten rusten
  • Het deeg van buiten naar binnen plooien, zo’n acht maal na mekaar en opnieuw 10 minuten laten rusten. Deze handeling een viertal keer herhalen
  • Anderhalf uur minuten goed afgedekt laten rijzen.
  • De deegbal op een bebloemd werkvlak storten, platslaan en opbollen
  • Goed met bloem inwrijven, in een rijsmand leggen en 3 tot 6 uur laten rijzen (het deeg moet minstens verdubbelen in volume)

Lichtgrijs zuurdesemLichtgrijs zuurdesem

Bakplaat voorbereiden en het deeg er omgekeerd en voorzichtig opleggen. Bakken gedurende 25 minuten in een oven van 210 graden, voorzien van een schaaltje met water.


So far so good. Of start ik een nieuwe rubriek op dit blogje, met de naam “en dan gaat het fout…”

Ondanks een prachtige en haast jubelende hoofdrijs (nét thuis van de bakles) stort het deeg in als een pudding bij het omkeren op de bakplaat. Hoe kàn dit nu toch?! Het recept werd tot op de milligram gevolgd, lettertje per lettertje, Harry is écht wel in topvorm, temperaturen voor het rijzen waren ideaal…

Het heeft nog wat ovenrijs, dat wel, maar ik kan het – helaas – geen prachtig geslaagd broodje noemen. Korst, kruim, smaak, allemaal echte pure, lekkere zuurdesem, maar niet dat “volle” brood wat met een foto op de cover van een bakboekje mag…


Lichtgrijs zuurdesemLichtgrijs zuurdesemLichtgrijs zuurdesem

Maar goed, moraal van het verhaal: bakken is en blijft een authentieke, organische en vooral boeiende uitdaging, en bij elke bakbeurt leer je iets, ga je zoeken naar wat er mis ging, en probeer je te verbeteren, altijd maar weer opnieuw, tot het écht perfect is en met een glimlach op tafel kan komen.

Blogje van de dialoog. Iemand bemerkingen? Ik denk gewoon dat de zuurdesemdegen uit de receptenboeken véél te nat zijn, ronduit niet “vast” genoeg. Of te fragiel?

We volharden, en ervaring zal leren.