Een schuchtere, zelfs schoorvoetende stap terug naar het eigen blogje, met een stevige portie vertwijfeling weliswaar. Ooit in het prille begin van deze modeste webstek al aangekondigd dat een relatief hoog dagboekgehalte wel eens aan de orde kon zijn. In hoofdzaak over de oven, en het lekkers wat de mens kan verblijden, of toch tenminste probeert aldus te doen. Dan eens een brok cultuur, of een summiere bedenking, een boek wat aan de ribben plakt, een knaller van een film, het wegkruipen in het eigen nest… Het moest en zou allemaal kunnen.

Soms staat de tijd plots even stil, en telkens als ik mijn huiselijk computertje opstart zie ik dezelfde home page waar alles voor mezelf keihard een halt werd toegeroepen. En vraag me sindsdien af of bakken met evenveel enthousiasme en inzet nog wel kan, of net zo goed dat goede boek of die uitstekende tentoonstelling.

Omdat subtiel gelukte broden met gedurfde graan-composities, of intensieve taarten die op de gram na afgewogen worden, of parels uit de bakles voorlopig me nog niet direct aan de orde zijn, snijd ik me vanavond in de pink bij het voorbereiden van een doordeweekse, eenvoudige groentetaart. Met ijs en een stevige pleister stelp je het bloeden – de taart heeft er geen weet van – het bakproces kan gewoon verder. En het resultaat dient morgen om een nieuwe dag op voedzame, lekkere wijze door te geraken.

Ik verander vandaag, als toevallig gelijklopend met het nieuwe zomeruur, de opstart-pagina van mijn computer, de rest probeer ik zelf wel terug in de oude banen te leiden, of toch zo goed als. Even zoeken hoe het was. Niets is immers ooit hetzelfde. En wie weet – wie weet – bak ik nog wel eens de taart der taarten of het brood der broden, ban ik gekocht bladerdeeg voorgoed uit mijn gelederen, maak een zanddeeg om een punt aan te zuigen en zet een tarte Tatin online die ongezien is.

Maar voorlopig nog niet.

Ingrediënten

• 1 vel bladerdeeg uit het winkelrek
• 2 stronken grondwitloof, grof gesneden
• 150 gr gerookte spekreepjes
• 1 klein busseltje verse, zoete munt, fijngesneden
• 1 klein busseltje rucola
• 6 kleine kerstomaatjes
• 100 gr oude geraspte kaas
• 50 gr versneden pikante Gorgonzola
• 3 EL parmezaan
• 2 ganse eieren + 1 eiwit
• 50 ml room
• P&Z

Werkwijze

• Bestrooi het bladerdeeg met wat witte bloem en rol het licht uit met een deegrol
• Schik het in een beboterde taartvorm van 22 cm, tast goed aan en doorprik de bodem met een vork
• Bak blind gedurende 20 minuten
• Snij de groenten en de Gorgonzola fijn
• Klop de eieren stevig op en voeg er de room bij, meng met een houten lepel onder de groenten
• Kruid met P&Z op smaak

• Stort het mengsel in de voorgebakken bodem
• Strooi er gul de gemalen oude kaas over
• Bak gedurende 50 minuten in een oven van 180 graden
• Laat afkoelen en ontvorm