Het lijkt op het eerste zicht een eenvoudig en vlug-klaar taartje, maar dat is verre buiten de waard gerekend. Receptje krijg je op drie zijden van een A4-vel, iets om meer letterlijk dan figuurlijk mee zoet te zijn dus. Om het kort te houden: kruimeldeeg, boterdeeg, frangipane, pasteibakkersroom en gepocheerde verse peertjes. Ze ziet er niet zo indrukwekkend uit als een chocolademousse-taart of een fameuze “tarte soleil”, maar het venijn zit echt wel in de staart. De bloemsuiker die er finaal nog op moest, hebben we blijkbaar op het eind van de les vergeten.

Het idee van de taart vond ik echter wel leuk, ik denk dat ik ze thuis nog wel eens herdoe, maar dan iets minder omslachtig (en met wat minder afwas) en een vulling waar ik nog wel eens over nadenk. Tijdens de aanstaande vakantie misschien (het aftellen op dat gebied is alvast zwààr begonnen) 🙂

Broodje (op de foto’s de helft van twee) is een rijkelijk en goed doorkneed wit brooddeeg, wat na het doorslaan uitgerold wordt met de deegrol en bestreken met een verse pesto (in dit geval een halve kruidentuin en in plaats van de gekende pijnboompitten, gegrilde amandelschilfers – heeft wel iets en kan m.i. best bij een inventieve pasta van pas komen). De deegflap wordt netjes opgerold en zo in de bakvorm gedropt. Baktijd was 30 minuten, maar iets langer zou het wat vaster gemaakt hebben. Het is slechts een persoonlijke perceptie, let wel. En ook, we hebben een paar nieuwe ovens op school, en da’s altijd wel wennen.

Waardoor de laatste dagen wel een en ander uit de ovens gekomen is, geef eerlijk toe. Ik moet dringend beginnen denken aan een of andere vitrine om al dat lekkers uit te stallen en liefhebbers te lokken. Alhoewel…

Noot: de peperkoek van gisteren was vandaag super – hij haalt de vitrine niet meer. Ik vink ‘m aan bij de rubriek “aanraders”. Speltbrood trouwens ook, lang geleden dat er nog zo’n gezonde boterhammen gegeten werden alhier:-) Die gasten van Morreels – Limbourg kennen er wat van.