De rollen tijdens de bakles werden vanavond plots en onvoorzien gekeerd: van klassieke broodbakker moest ik onverhoeds aan de slag met de “fine patisserie” die deze Tiramisu tenslotte wel geworden is. Het brooddeeg werd aan de bakcompagnon gelaten en daar stond ik dan voor het voldongen feit én de uitdaging om een heus typisch Italiaans gebak in mekaar te steken.

Me zwaar geconcentreerd op elk onderdeel van de samenstelling, die overigens niet niks is: zelf gebakken biscuit, een trempeersiroopje van koffie en Amaretto, perfect opgeklopte room en eiwitten. En uiteraard de onontbeerlijke Mascarpone… Om van de subtiele en erg secure montage van de taart nog maar te zwijgen. Bijzonder leerrijke bakavond dus, niet ontdaan van de nodige stress, uiteraard – maar dat hoort erbij.

De volgers mogen vanavond dus extra likkebaarden, want dergelijke Tiramisu vind je niet bij de bakker – al zeg ik het zelf. En op de foto staat er maar een halve, stel je voor hoe dit “stuk” er op zijn geheel uit zag 🙂

Er waren ook nog brownies, maar die hebben de foto-shooting niet gehaald, want werden ter plekke klassikaal verorberd. Mooi en leuk receptje overigens, en niet al te moeilijk, dus zeer waarschijnlijk binnenkort – na de vakantie – alhier in detail terug te vinden.

Broodje is met een bruin-brooddeeg (volkorenmeel en Semola Grano Duro typo 00, ons inmiddels welbekend), fijngesneden abrikozen erin en afgewerkt met havermout. Ware het niet dat het al zo laat op de avond is, dan had het receptje er nog net bij gekund. Ook al voor een volgende keer dus.

Voorlopig houden we het met wat smakelijke foto’s – en een subtiele Tiramisu die hier in mijn koelkast rustig staat op te stijven. Wat zal dàt morgen geven, of beter: wie zal dié morgen kunnen smaken? Happy neighbours, daar gaan we voor!

Vanavond was in feite ook wel een beetje “finir en beauté”, want de volgende twee maandagen staan de baklessen in mijn agenda geschrapt. In Frankrijk zal het ook wel best smakelijk zijn, ongetwijfeld, hoewel eerder met frisse slaatjes, een zonnige ratatouille en uiteraard een niet te versmaden Picodon.