De naam van dit tarwemeel doet me reflexmatig denken aan enkele van mijn favoriete stripverhalen uit de tijd van toen: “De Schat van Scharlaken Rackham” en “Het Geheim van de Eenhoorn”.  Held van dienst en ’s lands glorie Kuifje en zeebonk-kompaan Kapitein Haddock doorkliefden met hun schip “De Eenhoorn” driest de meest woeste zeeën, wat me in dezelfde kronkel bij De Eendracht brengt. Klinkt evenzo moedig.

En een dag van het zuiverste muizengrijs, een koppig regentje wat schaamteloos miezerig te noemen valt en een afkickverschijnsel van de voorbije, weldadige zon, dwingen al makkelijk naar de weg van oven en gebak. Daarbij komt uiteraard dat het uitproberen van de vers geïmporteerde edele meelsoort, recht van de molen in Alphen-aan-de-Rijn, dringend aan de orde was.

De bakkersstiel nog niet verleerd, maar toch wat lopen nadenken wat het worden kon, en in welke versie. Volle tarwe zet meestal aan tot knoerten van broden, die zichzelf vastzetten in de blauwstalen vorm, genadeloos gekerfd op de rug en rijkelijk bepoederd met fijne bloem, al was het maar om de artisanale look er in te krijgen. Na een bedompte zaterdag komt er echter steevast een zondagochtend, en die mag hoe dan ook wat montere kleur gegeven worden met kleine, geurige broodjes. Waarbij de zinnenprikkelende komijn mag zorgen voor dat vleugje kruidige zomer, wat we vandaag zo hard hebben moeten missen.

Meteen ook het sfeertje van rusten en rijzen terug in huis, wat op zich dan weer aanspoort om met een bedwelmend boek onder de leeslamp de tijd traag te laten voorbij kruipen. “Een heel leven” van Robert Seethaler kan ik mijn gewaardeerde volgers bijvoorbeeld enkel maar ten zéérste aanbevelen: ronduit een wolk van een boek.

Deeg

• 250 gr voltarwe De Eendracht
• 50 gr donkere, fijne rogge
• 300 gr Grano Duro 00 +50 gr apart
• 330 ml lauw water
• 100 ml yoghurt en romige rijstmelk gemengd (50/50)
• 30 ml fijne olijfolie
• 12 gr grof zeezout
• 10 gr rietsuikter
• 10 gr komijnzaadjes + wat extra voor de afwerking
• 10 gr gedroogde gist

Werkwijze

• Meng de 250 gr voltarwe, 50 gr rogge en 300 gr Grano duro met het water, vorm er kort een stevige bal van en laat een uurtje afgedekt rusten.
• Het droge gist met yoghurt/rijstroom tot een papje opkloppen en een kwartiertje laten staan

• Start het kneden: voeg het gistmengsel toe, de suiker, de olie, de komijnzaadjes en tenslotte het zout.
• Voeg nu ook de 50 gr extra Grano Duro toe.
• Kneed 10 minuten machinaal, daarna nog enkele minuten met de hand (het deeg is vrij kleverig: tracht van niet nog eens extra bloem toe te voegen!)
• Bol het op, wrijf het in met wat olijfolie en laat 10 minuten rusten onder een vochtige handdoek
• Geef een eerste rijs van 30 minuten, goed afgedekt in een metalen en ingevette kom

Sla het deeg door, plooi het en rol het op.

• Weeg het (1120 gr) en steek er deegstukjes van 70 à 80 gr van af
• Duw de stukjes plat en bol ze dan stevig met één hand op
• Doe wat roggemeel in een kommetje en rol de bolletjes en stevig door (zoals je grootmoeder vroeger deed als ze van die overheerlijke frikadellen door het paneermeel haalde)

• Schik de bolletjes op een bebloemde bakplaat, snij ze overdwars en duw in de insnijding nog mat komijnzaadjes

• Laat 10 minuten rusten onder een vochtige handdoek
• Geef een tweede rijs van minstens een uur
• Verwarm de oven voor op 210 graden en bak de broodjes gedurende 20 à 25 minuten af

Hoe groot zal de vreugde op zondagochtend weer zijn. En jammer dat de meeste van mijn vrienden de stad uit zijn voor het weekend….