Met een titel als deze veeg je naturlijk véél onder de mat, en je kan er alle richtingen mee uit – een geslepen en makkelijk begin. Brood van de tweede nieuwjaarsdag of het tweede brood van dit nieuwe jaar? Aftikken op de laatste optie, er was vorige zondag al een vezelrijk zonnebloempittenbroodje wat door de lekkerte zelfs dit blogje niet heeft gehaald.

“Ientje mee suiker en ientje mee zièm” is dezer dagen een veelgehoorde Gentsche uitspraak rond vrolijke, olijke, gezonde wensen. Daterend van verre tijden toen de peperkoek nog rijkelijk met suiker bestrooid werd, en in het beste geval met honing besmeerd. Zoet heeft ons al eeuwenlang zoet weten te houden.

En ik wou zo graag heuse, huiselijke, artisanale peperkoek bakken, zo van die echte met fijne roggebloem, parelsuiker en geurige kruiden, het receptje zit me helemaal kleverig-dansend in de kop. Maar kijk, de goede voornemens rijden me genadeloos het gras voor de voeten, want op mijn badkamer staat er een weegschaal die tegenwoordig al even boze en zure ogen opzet bij het schuchter ochtendlijk betreden als een controlerend geneesheer tijdens een welwillende BM-consultatie.

We pommaderen de goede voornemens met liefde en bedekken ze met de mantel der onschuld – als dàt geen mooie aanzet is voor een vruchtbaar bakjaar. Te zeggen, te schrijven en te weten dat er totààl onverwacht en tot mijn grote, haast verbijsterende verbazende vrolijkheid een nagelnieuwe, glimmende blauwstalen bakplaat onder mijn kerstboom lag. Vreugde alom, zoveel attentie werd niet verwacht en het is bovenal een ab-so-lu-te meerwaarde voor de thuisbakker die de pap moet koelen met een gewoon fornuis en dito oven die soms venijnig onbetrouwbaar blijkt.

Dat allemaal samen: een lichte zoete toets in een gezond brood, kijk eens aan hoe mooi we weeral uit de startblokken gaan, wie doet beter? Geen gram witte tarwebloem voor onze tarwebuik, enkel zo wat luttele, miezerige, schamele, petieterige  chocoladeparels (schattig pépites genoemd in het Frans – wie, oh wie kan weerstaan?) erbij en zuiver cacaopoeder.

Special thanks vanwege het blogje dit keer voor Anneleen, mijn professionele webmaster die ganser dagen zwoegt op de home site van Charco, doch me off the record en even ontsnappend aan alle sérieux van ons noest beroepsmatig project , wat tips mee gaf om LTC op te fleuren met betere fotopresentaties – het oogt weeral wat mooier. Waarvan akte en in cold turkey bij deze onderworpen aan uw kritisch, keurend en genadeloos oog. Zou ik meteen een poll toevoegen om bij de aanvang van dit nieuwe heugelijke bakjaar de mening van de lezers te vragen? Nietes.

Recept

• 100 gr roggemeel van de Bistmolen in Maastricht (de laatste grammen, driewerf helaas)
• 200 gr bio-voltarwemeel uit de gezonde winkel
• 200 gr bio harde durummeel, ook al uit dezelfde gezonde natuurwinkel

• 2 KL goed gezeefd cacaopoeder
• 30 ml zachte olijfolie of 30 gr malse boter
• 10 gr fijn zeezout
• 3 gr bakpoeder
• 1 gladgestreken EL rietsuiker
• 10 gr droge gist
• 300 ml lauwe, halfvolle melk
• 200 gr pépites de chocolat ofte bakvaste chocoladeparels

Werkwijze

• Meng de meelsoorten, het cacaopoeder, de suiker, het droge gist en de 3 gr bakpoeder
• Warm de melk op tot lauw
• Start het kneden met de melk, voeg er de vetstof (olie of boter – kamertemperatuur) aan toe, dan het zout
• Kneed tot een soepel, iets kleverig deeg – voeg indien nodig nog wat druppels water toe
• Bol het deegstukje op en laat 10 minuten rusten onder een vochtige handdoek
• Geef een eerste rijs in de rijsmand gedurende ruim 45 minuten (het is een erg vast deeg), snij het zelfs vooraf kruislings even in

• Sla het deeg door, verdeel er het grootste gedeelte van de pépites over, plooi driezijdig en rol op, verdeel op elke helft de overige chocoladeparels
• Rol op en druk licht aan
• Steek het stuk door in twee gelijke helften
• Verleg/versteek meermaals om de chocoladeparels egaal te verdelen in de deegmassa
• Bol elk stukje stevig op en vorm het gelijkmatig langwerpig
• Geeft wat rust onder een vochtige handdoek: 10 minuten
• Tweede rijs ruim 90 minuten, de deegstukken naast mekaar geschikt op de ingevette en met bloem bestoven blauwstalen bakplaat – goed afgedekt op een warme plaats

Step by step:

1. Bestrooi pas bij het enfourneren (wow… sjiek woord!! Zijn we nieuwjaar of zijn we het niet?) met wat witte bloem, voor de look and feel (als je dat doet voor de tweede rijs, droogt het deegstuk te veel uit – en met die rogge erbij hou je daar beter rekening mee).
2. Laat de deegstukjes ongeveer 30 minuten rijzen, snijd ze dan in en laat verder rijzen

Oven: warme lucht, 220graden, afbakken gedurende 30 minuten

Afkoelen op een rooster.

Vele, leuke, warme, lieve wensen – ik vind het super niet vergeten te worden, wie niet? Zoveel terug. Ik hoop dat niemand van mijn dierbaren aan mijn nieuwjaarspen en dito postzegel ontsnapt is.  En indien toch, bij deze: maak het chocolade-zacht-lekker-deugddoend.