Een schuchtere poging om uitgerekend vandaag wat vrolijkheid te brengen in de mailbox van de volgers van dit blogje, of tenminste ergens een zweem van zoet, al is het maar door een broodje, een smeuïg gebakken koek of kleine pains briochés – zoals de Fransen ze zo liefelijk noemen.
Een al even schuchtere poging als tegenpool voor de gruwel in Barcelona, waar opnieuw onschuld al te makkelijke prooi werd voor zoveel bodemloze lafheid.
De aalgladde persjongens, nieuwsjagers en verfijnde technologie zorgen ervoor dat de sensatie van het gebeuren voorrang krijgt op de stille inleving, dankzij razendsnelle media die trillen in onze broekzak als er weer eens “breaking news” is. Maar het zijn de mensenlevens die gebroken zijn, niet het nieuws.
Dit is geen politiek blog, alle topics die ook maar in de buurt komen van strekkingen of kleuren, zal ik immer trachten te weren en horen thuis op andere kanalen – die overigens gruwelijk veel beter zijn dan ik in hun overspoelende functie. Maar terwijl ik gisteravond zeer intens en geconcentreerd met het zoete gebak bezig was, trilde mijn mobieltje. Om me te zeggen dat er opnieuw onschuldigen moesten sneuvelen voor iets wat niet bestaat. Slachtoffers waar ik mee meevoel, en die me doen beseffen wat de werkelijke betekenis van kwetsbaarheid is.
Daarom vandaag een blogje met een overzicht met gebak wat hier veilig uit de oven kwam, bijna koesterend ver weg van de boze wereld, beschermd in mijn cocon. Om toch wat zoet te brengen, of een stevige hap uit lekker brood en op die manier de toon te zetten voor een nieuwe, sterke dag. Gebak met een zilte traan.
En ook de foto’s in dit berichtje willen de balans van wat we vandaag en de komende dagen – tot het weer verdwijnt in het niets, het de zoveelste fait divers wordt… – willens nillens in de pers moeten zien, trachten wat in evenwicht te brengen. Of toch bescheiden proberen dat te doen.
Grof melkbrood
De stevigheid en de smaak komen van de samenstelling “Oud West-Vlaams” – een van mijn favorieten – kinderlijk op punt gezet door 45 gr lopende honing. Een andere helft een Classic witte bloem en gebakken in de Dutch oven.
Haverbroodjes
In de Facebook-groep “broodbakken” verzamelen thuisbakkers hun strafste vissersverhalen, waarin soms merkbare trends te vinden zijn. Van ingrediënten tot werkwijzen, allemaal om ter mooist en om te verstandigst. Goe bezig, daar gaat het om. Haver zat plots in zo’n wolk berichten die door de groep waaide, dus ik kon onmogelijk ontbreken. Deze versies met stevige Kempenaar.
Gentse boterkoek
Werkzaam gebak, dat is het minste wat er kan van gezegd worden. Klassieke constructie, kwam al vaker hier op het blogje aan bod en werd destijds gezien in de avondschool. Met een soepel boterdeeg, geweekte rozijnen, gemalen nootjes, kandijsuiker en wat banketbakkersroom. Mooi stevig oprollen, even laten rusten en dan schijven van snijden, tot op dat heilige moment mijn oog viel op de nog ongebruikte bolusvormpjes. Een Gentse boterkoek in bolusvorm, chauvinistischer kan niet.
Petit pains briochés
De fijnste witte tarwe in huis gebruikt, twee eitjes, uiterààrd malse boter à volonté, vanillesuiker en een lepeltje kaneel. Na de eerste rijs deegstukjes van gestoken van 80 gr en opgebold in drie variëteiten: gekonfijte appelsien, Corinthe-rozijnen en natuur. Als finishing touch de bovenkant stevig in knisperende decorsuiker gedoopt. In het Vlaams heten ze gewoon “kaneelbroodjes” 🙂
Ovenvers overheerlijk, de dag nadien even in de tooster…
La Toille Ciree 
Dat zal weer genieten worden, al dat lekkers…
Ook mooi neer- en uitgeschreven. Drama alom, maar terwijl je lekker aan het voorbereiden en bakken bent kan je ook in alle stilte aandacht besteden aan al die onschuldige slachtoffers.
Mooie ingredienten en met liefde gemaakt gebak en lekkernijen, wie wil daar niet van smullen…
Bedankt Danny.
Fijn je te lezen Dora, bedankt voor je bezoekje aan het blog. Alle gebak is hier al de deur uit hoor! Mijn broer gaat met gans zijn gezin – 12 deelnemers, je weet hoe het gaat met kleinkinderen erbij… – op weekend ergens in de Voerstreek, en vroeg me wat “ontbijtgebak” te voorzien. Vandaar. En inderdaad een goede afleiding, want bij elke terreuraanslag ben ik compleet ontdaan. En velen met mij waarschijnlijk.
Hopelijk zien we ons binnenkort weer eens, veel groetjes,
Ik wil ook ergens in de Voerstreek gaan, met een heleboel broodjes – tenminste, als die van een liefdevolle bakker zoals jou komen – Oja, dan neem ik ook best een heleboel vrienden mee, toch ?????
Is appeltaart ook goed? Er zijn er wat vers geplukte in huis en ik kan ze met evenveel liefde in gebak verwerken 🙂
Danny,
Een fietstocht naar Maroilles, is dat een optie?
Ze hebben hier zulke lekkere Tarte Maroilles, ook een aanrader.
Sjaak
Hallo Sjaak,
Maroilles is echt wel “straffe” kaas, en inderdaad, je kan er alle kanten mee uit 🙂 Hebben ze ook Maroilles-brood aldaar?
Geniet er van!
Dag Danny, dat is indrukwekkend veel voor 1 baksessie, straf! En het ziet er allemaal om ter lekkerst uit. Fijn om jouw blog ontdekt te hebben. Tot in den draai of tot in een van onze straten, buurman.
Hallo Gonda,
Super fijn je ook hier tegen te komen 🙂 Als je ‘ns ’n broodje proeven wil, kan altijd, met plezier zelfs!
Dag Danny, zo’n aanbod, daar kan ik geen nee op zeggen 🙂
Lees nu pas je aabod (slip of the tongue ????) voor een appeltaartje…..zijn er nog appeltjes nodig ?…..