Tags

,

Om nu te zeggen “vrolijk”, neen, zo kon je de paasmaandag niet bepaald noemen, tenminste als het mijn persoonlijke beoordeling aan gaat. Dat wordt gelukkig vrij eenvoudig gecompenseerd door wat studeren en experimenteren in de keuken, de ovenwanten in aanslag. Na een halve ochtend – vermits het abundant regende in Gent – opzoekingswerk in kook- en bakboeken, om nog maar van Tinternet te zwijgen.

Meningen zijn zeer uiteenlopend, samenstellingen en werkwijzes nog meer. Van Bakkerij Vreugdehill ergens diep in Holland over Fries Suikerbrood tot een simpele mix van Aveve… het kon me allemaal niet meteen bekoren, verleiden of overtuigen. De meeste logica gevonden bij Jeroen, en daar hier en daar een beetje aan gesleuteld (niet om het te verbeteren, bijlange niet, maar om het spannend te maken).

Vooral het opkloppen van de eieren met de suiker en daarna de gezeefde bloem toevoegen vond ik een interessante oefening. De 50 gr suiker werden iets opgehoogd via 40 gr gewone en 20 gr vanillesuiker, kwestie van zinnenprikkelende geuren nog wat meer aan te wakkeren. En een eetlepel rozenwater, dàt vond ik ook tot mijn dichterlijke vrijheden te moeten horen.

In deze volgorde dus het finale deegstuk samengesteld:

  • 2 eieren en 60 gr suiker met de klopper schuimend kloppen
  • 500 gr gezeefde patentbloem toevoegen en beginnen kneden
  • 100 gr ongezouten boter en 10 gr droge gist oplossen/smelten in lauwe melk en stapsgewijs aan het deeg toevoegen
  • Op het einde 200 gr gewelde en goed gedroogde krenten met de kneedhaak door het deegstuk mengen
Goed afdekken
eerste korte rijs

Zéér opvallend tijdens mijn opzoekingen naar een degelijk recept voor kramiek, was dat meerdere bakmethodes niet spreken van een tweede rijs. Euh..?! Er is een korte rustperiode, het deeg wordt gevouwen, geplooid en in de bakvorm gestort, en meteen de hete oven in gekieperd (sommigen doen dat laatste echt wel letterlijk…). ZO ver durfde ik toch niet te gaan, en hield het op een korte eerste rijs, en dan toch maar een klassieker van een uurtje als hoofdrijs.

Je wint nog aardig wat met de ovenrijs, doch opgelet voor het aanbranden door het doreren met opgeklopt ei. Best meteen afdekken met zilverpapier, en een conventionele oven (geen warmelucht!) zeker niet hoger instellen dan 180 graden. Voor twee kleine broodjes nam ik 35 minuten, puntfijn gemeten door mijn nieuwe timer (van bij Doen!)

Leuke broodjes, en bijzonder lekker. Ga ik weer eens vaker doen, zeker nu mijn voor de gelegenheid rijkelijk ingevette blauwstalen bakvormen nog steeds in prima conditie blijken te zijn. Over dié streep ben ik nét niet gegaan, maar moest een volgende lezer nog wat overschot aan chocolade-eitjes in huis hebben, zelf gemaakte chocolademelk past hier uitmuntend bij 🙂

Kramiek.xlsx