De titel van dit berichtje klinkt als de menukaart van een poepsjiek restaurant, waar het tegenwoordig helemààl in is om enkele ingrediënten kernachtig en met veel nadruk neer te poten als benaming van een of ander elitair gerecht. Altijd plezant om mee te maken overigens, zo’n culinaire verwennerij, doch helaas echter niet steeds in evenredigheid met het beschikbare budget.

In vingervlugheid én met de auto correctie aan, moet de auteur natuurlijk wel vreselijk opletten met dyslectische fouten, en ten alle tijden opletten om spelt niet te vermelden als splet….

Volkoren spelt, bio pompoenpitten en ongebrande notenmengeling klinkt natuurlijk stukken minder sjiek, maar het zijn dus in dit geval de componenten van een nieuw broodje, waarbij een en ander al dan niet in gemalen toestand verwerkt werd. De pompoenpitten als afwerking ogen natuurlijk wel mooi, aan de binnenkant zit op een totaalgewicht van 500 gr droge samenstelling 50 gr gemalen en 25 gr ganse pitten. Dat geeft een mooie, ietsjes lichtgroene tint aan de boterhammen, wat bijvoorbeeld in zo’n duur haute gamme restaurant hoegenaamd niet zou misstaan.

Op zoek naar de notensmaak maar niet bepaald naar het echt klassieke notenbrood, werden ook 50 gr gemengde ongebrande noten in de blender vrij grof vermalen, wat niet alleen de smaak ten goede komt, maar ook de structuur van het gebakken deeg. Om van de geur nog maar te zwijgen, want er zit als vetstof een geutje (2 EL) walnootolie in.

Gezien het een zuiver volkoren speltbroodje is, me gehouden aan het noodzakelijke zuurte-element, in dit geval lauwe, volle karnemelk. Dat maakt het eindresultaat niet alleen rijker, maar ook malser. En – wat gezien onze zomerse temperaturen, vooral in de keuken – een meevaller is: veel kortere kneed-tijd. Voor spelt doe ik tegenwoordig in het totaal zo’n zes minuutjes kneden, op minuut 2 het zout erbij en op minuut 4 de olie.  Bij spelt haal ik uit ervaring mooier resultaat door er rustiger mee om te gaan – bijvoorbeeld een autolyse met enkel de poolish goed doormengd van een kwartiertje, alvorens het kneden te starten.

Hoewel gebakken in de Dutch Oven methode, had de ovenrijs wat beter kunnen zijn, maar vermoedelijk heeft dat te maken met de toch wel compacte deegstructuur, rekening houdend met de toegevoegde ingrediënten.

Leuk en dankbaar broodje, voor herhaling vatbaar. Recept moet nog uitgeschreven worden, en wordt geplaatst eens het terug wat minder mooi weer is 🙂