What’s in a name, zou Shakespeare gezegd hebben, maar geef toe dat een dergelijke titel alweer ronkt als een vlot startende Italiaanse Fiat. Al is de gebruikte chocolade in dit brood heus wel van erg exotische oorsprong, tenminste, zo wordt op de elegante verpakking beweerd. Ontdekt tijdens een ei zo na moedeloze zoektocht per velo door de stad (Gent, beste fietsstad van Europa volgens de laatste nieuwe poll van Termont) en omdat de winkel waar ik vroeger bakvaste chocoladeparels kocht opgedoekt is, met de Noorderzon vertrokken – zoals nog wel wat handelaars in de binnenstad trouwens. De opgebrachte ijver en onverdroten kwaliteiten van een heuse speurhond voerden me naar een huis van vertrouwen wat binnenkort ook alweer gaat verhuizen, dus net op tijd. Mààr, méér gevonden dan ik zocht!

Nogal aan de prijzige kant, dat wel. Maar lekker, toegegeven, bijna zonde om het in brood te verwerken. 72% cacao, en in het doosje zit zo’n 150 gram aan donkere pastilles. Zeer zware en moeilijke foto-shooting trouwens, want ware het niet dat de fotograaf van dienst over een ijzersterk, wat zeg ik, stalen karakter beschikt, er bleef niet één brokje over.

En omdat het echt wel héél speciaal chocoladebrood moest worden (“gewoon brood? Neen, dàt doen we hier niet….”) dus niet zomààr chocoladebrood zeg maar, zit er ook nog een spaarzame 150 gr bijzondere granola in verwerkt, over twee broden weliswaar. Ook hier alweer een zéér zware foto-shooting.

Het brood zelf is gebakken met een gezeefde patentbloem T55, dus erg fijn en eveneens geschikt voor patisserie. De verse gist werd vooraf opgelost en actief gemaakt in een deeltje van de lauwe melk, met enkele grammen suiker en bloem. De eieren maken samen 160 gram (op 750 gram bloem) en werden opgeklopt met 90 gram suiker, zodat het kneden al met een zekere vochtigheidsgraad kan starten. Weinig zout (7,5 gram) doch anderzijds zo’n 150 gr malse boter gebruikt, pas toegevoegd eens het deeg al een zekere consistentie begon te krijgen. Allemaal samen kwam er zo’n 150 gr lauwe melk extra aan te pas.

Mooie eerste én tweede rijs overigens, wat alvast wat opluchting geeft tijdens de stressvolle opdracht om van dit niet zo evidente, arbeidsintensieve deeg mooi brood te gaan bakken.

Hoe dan ook, de redactie is nog bezig met het uitschrijven van dit nieuwe recept en het resultaat mag er alvast zijn: met liefde én overheerlijke ingrediënten gebakken – ramen en deuren van mijn huis blijven gesloten want het geurt ronduit bedwelmend naar ochtendlijke, verse chocolademelk 🙂 Benieuwd wat mijn jeugdige proevers er zullen van vinden, en of er ook maar één sneetje heel zal blijven…

Chocoladebrood.xlsx