Gisteren naar Limburg geweest, bij broer Ludo. Het nuttige wordt dan steevast aan het aangename gepaard, op meerdere gebieden. Broer een fikse wandeling door het ontluikende groen in de stille bossen, ikzelf mijn sportieve deel gehad want rolstoel-duwen zal zo wel ergens gelijk staan met mountain-biken, denk ik. Maar goed, beiden kunnen er maar deugd van gehad hebben. En dat was bij het afronden van dag duidelijk merkbaar, want heb geslapen als een granieten blok en ben er heilig van overtuigd dat mijn broer dat ook gedaan heeft.

Limburg = Ludo = Den Italiaan.  In eender welke volgorde. Toch een soort magnetisch veld daar in de buurt van Winterslag waar ik hoegenaamd niet aan voorbij kan, het onweerstaanbare valt nu eenmaal niet te tarten. Sober geweest in de aankopen, zeker weten, maar de verleidelijke coppa en pancetta – rijkelijk door mekaar opgerold en met koord opgebonden – kon ik hoe dan ook niet laten liggen, zelfs al probeer ik het meestal zo veggie mogelijk te houden.

Als een duiveltje in mijn keuken vanavond, na het werk. Verse soep gemaakt: twee rode paprika’s geschild met de fijnschiller, twee stronken witloof fijn gesneden, een tiental middelgrote wortelen in schijfjes, vier teentjes gehakte look, een grote, zoete ui en een flinke koffielepel “Bandit Chili” die Anita voor me meebracht uit Marrakesh. De groenten aanstoven in wat olijfolie en dan blussen met kokend water. Twee lepels betere tomatenpuree (meegebracht van…) erbij voor het kleur. Half uurtje laten sudderen, de Bamix er even door en zo hebben we voor morgen soep bij het verse brood. Of omgekeerd.

En dan de vezelrijke broodjes:

• 350 gr Bise
• 200 gr volkoren
• 50 gr haver
• 24 gr Verse gist (nieuw: “Koningsgist” ontdekt en meteen goed bevonden) (Wel afschuwelijk slechte website. DAT kunnen we beter!)
• 20 gr malse boter
• 1 ei
• 300 ml lauw water
• 1 schep basterdsuiker
• 12 gr zout
• 150 gr Coppa/Pancetta in julienne versneden.

De verse gist, het ei, 50 ml lauw water en 1 EL witte bloem stevig door mekaar geklutst en een kwartiertje op een warme plaats laten rusten.

Het bloemmengsel samengesteld en er de gist bijgevoegd. Eens voldoende homogeen bij het kneden, er meteen de Coppa/Pancetta bijgevoegd – iets wat ik anders pas doe na de eerste rijs, voor het vormen. Deze keer dus niet, wat er voor zorgde dat het rauwe deeg al overheerlijk geurde voor de eerste rust.

Haast routineus laten rijzen in de mand, platslaan, vormen, rusten, rijzen…. En dan de ovensteen op voor zowat 35 minuten.

Altijd spannend, en benieuwd alweer wat het morgen geven zal…